اختراع بیسیم واکی تاکی
تاریخچه بیسیم واکی تاکی برمیگردد به سال 1937 که اولین بار توسط دونالد هینگز اختراع شد .
البته بسیاری از واکی تاکی های مشابه توسط مخترعان دیگر هم در همان زمان ساخته شدند.
این واکی تاکی ها از زمانی که برای اولین بار در چندین دهه پیش ساخته شدند، راه درازی را پیموده اند.
این دستگاه ها در ابتدا به عنوان «واکی تاکی» شناخته نمی شدند و ابتدا برای کمک به خلبانان در برقراری ارتباط مؤثر ایجاد شدند.
جنگ جهانی دوم
هنگامی که جنگ جهانی دوم در سال 1939 آغاز شد، مزایای واکی تاکی ها برای سربازان در حال جنگ آشکار شد.
اولین واکی تاکی ها تقریباً 2.5 کیلوگرم وزن و حدود 45 سانتی متر ارتفاع داشتند.
واکی تاکی مدل C-58
پس از یک دوره تحقیق و توسعه، هینگز مدل‌های مختلفی از بیسیم ها یا واکی تاکی های قابل حمل را ایجاد کرد، به ویژه مدل C-58. ده ها هزار واکی تاکی C-58 تولید و به سراسر جهان ارسال شد.
ویژگی های مدل C-58
از ویژگی های این مدل واکی تاکی می توان به موارد زیر اشاره کرد: -طیف وسیعی از آنتن ها و منابع تغذیه
-درهم کننده های صوتی برای محافظت از حریم خصوصی و افزایش امنیت
-فیلتری برای حذف صداهای جنگ تا پیام ها با صدای واضح حتی در هنگام تیراندازی دریافت شوند.
واکی تاکی مدل SCR-536
تاریخچه بیسیم scr-536 هم به جنگ جهانی دوم برمیگردد. این مدل یک واکی تاکی مدرن بود که با وجود باتری کوتاه مدت، برد محدود و آنتن 3 فوتی رادیو، بیش از 130000 عدد از آنها در جنگ جهانی دوم استفاده شد.
یک سرباز معمولی تا زمانی که SCR536 در سال 1942 معرفی شد، واکی تاکی خود را دریافت نکرده بود. SCR-536 که توسط کارخانه تولید گالوین (که بعداً به موتورولا تبدیل شد) ساخته شد، تنها 2.3 کیلوگرم وزن داشت و برای عملیات در شرایط جنگی طراحی شده بود. بر اساس راهنمای فنی این واکی تاکی “در آن زمان رادیو دیگری مانند آن وجود نداشت”.
استفاده از بیسیم واکی تاکی
دستگاه‌های واکی تاکی معمولاً دارای یک بلندگو در یک طرف و یک میکروفون در طرف دیگر هستند، اگرچه این بلندگو در برخی از دستگاه‌ها به عنوان میکروفون نیز عمل می‌کند. آنها همچنین دارای یک آنتن هستند که در بالای دستگاه قرار می گیرد. برای استفاده از دستگاه واکی تاکی، شما و سایر کاربران باید بیسیم را روی یک باند فرکانس یا کانال یکسان تنظیم کنید. کلمات به امواج رادیویی تبدیل می شوند که با سرعت نور حرکت می کنند. بلندگوها از جریان الکتریکی استفاده می کنند تا صدای گوینده را بتوان بازتولید کرد.
